Ir al contenido principal

“HERIOTZAREN TAILERRA”, TERCERA SESIÓN


“HERIOTZAREN TAILERRA”, TERCERA SESIÓN

HERIOTZAREN PEDAGOGIA: HERIOTZA ONARTU, BIZITZA OSPATU

  • Bizitza-heriotzaren pedagogia.

  • Espiritualtasuna.

  • Helburua da heriotzak zer irakasten gaituen hobeto bizi ahal izateko.

  • Galera mota asko ditugu gure bizitzan zehar eta horietatik ikasi behar dugu.

JAIOTZEN GARENETIK… GALERA/DOLUAK BIZI DITUGU.

Adibideak: Erditzea, titia utzi, jostailuak galdu, eskola, heriotza, txupetea kendu...

ZER GALDU DUGU GURE BIZITZAN ZEHAR? Onartzeko prestaketa bat da.

ESKOLAN LANTZEKO BI PEDAGOGIA MOTA DAUDE:

LANKETA PREBENTIBOA (bizitzaren eta heriotzaren pedagogia)

LANKETA PALIATIBOA  (Dolua)

  • Heriotza esanguratsua gertatu aurretik

  • Galera txikiak

  • Naturazko zikloak

  • Animalia hilak





“Solo es el principio” puede ser un video valioso para el trabajo preventivo.

  • Gertuko heriotza

  • Pertsonak

  • Etxeko animaliak

  • Gurasoen banaketa

  • Emigratzea

  • Helduen krisiak… (gurasoren batek lana galdu…)

“Pensando en los demás”, video interesante donde podemos tomar ideas a la hora de ser unos maestros que tendrán que hacer un trabajo paliativo con los niños.

 

“Solo es el principio” video:


“Pensando en los demás” videos:





 ZERGATIK LANDU HERIOTZA ESKOLAN? 

  • Humanoagoa egiten gaitu: gure bizitzaren zatia da.

  • Osasun mentalagatik. 

  • Bizitzarako prestatzen gaitu: intentsitate gehiagorekin bizi. 

  • Denak berdinak heriotzaren minaren aurrean, sentiberagoak.

  • Tabua gainditzen lagun dezake.

HERIOTZA TABUA AL DA? 

Bai, babesteagatik egiten dugu, gure burua eta besteena. Sufrimenduarekin eta emozio negatiboekin lotutako egoera denez, saihesten saiatzen gara. 

HERIOTZA ETA HAURTZAROAREN MITOAK

  • Haurrak ez dira konturatzen.

  • Ez dute dolurik egiten.

  • Minetik babestu behar ditugu.

  • Erritualekin traumatizatu daiteke.

IRAKASLEAREN JARRERA, OZTOPOAK

  • Emozioak ez kontrolatzea.

  • Beste irakasleen kritika.

  • Tabua: baimenik ez.

  • Familien sinesmenak.

  • Ez jakitea.

  • Norberaren doluak.

  • Egoera pertsonala.

IRAKASLEAREN ESTRATEGIA

  • Iheskorra: Ezer gertatu izan balitz bezala.

  • Tradizionala: Topikoak (kultura, erlijioa).

  • Emozionala: Enpatikoa baina gehiegizkoa.

  • Didaktikoa: Ikaslearen beharretan oinarrituta.

HERIOTZAREN EZAUGARRIAK

  • Unibertsala.  

  • Itzulezina: Hiltzen dena ez da bueltatzen.

  • Gorputza ez dabil: Gorputzeko funtzio bitalak gelditu egiten dira.

  • Kausalitatea: Kausak daude, zerbaitengatik hiltzen gara.

PERTSONAK JAIOTZEN GARENETIK GURE BURBUNEAN EZAUGARRI HAUEK ULERTZEN DITUGU:

HERIOTZAREN ULERMENA ADINAREN ARABERA

0-2 urte arte: ez dute ulertzen.

0-2: (hutsunea nabaritzen dute): segurtasun handia behar dute: kontaktua, errutinak...

2-3 urterekin (ulertzen hasten dira): ez unibertsala, itzuli daiteke, kausarik gabea.

2-3 (askotan galdetzen dute non dagoen): azalpenak literalki ulertzen dituzte: abstrakziorik ez. (haurrak ulertzen dute dena literalki, beraz, abstrakzioak ahal die beldurrak areagotu, adibidez, aitona hil bada eta zerura joan bada egazkin batek bere kontran talka egin dezake)

4-6 urte (itzulezina, unibertsala): kausak errealak, magikoak.

8-9 urte: borberaren heriotzaren kontzientzia, ni ere hilko naiz egunen batean.

NOLA ADIERAZTEN DITE HAURREK DOLUA?

  • Bere erritmoa. 

  • Hitzez, jolasa, jarrera...

  • Konexio / deskonexioa.

  • Emozio bortitza / emoziorik ez.

  • Zaurgarriak dira helduen doluarekiko.

  • Beste heriotzen beldur (insomnioa, antsietatea).

  • Haserrea / agresibitatea.

  • Tristura.

  • Kulpa (pentsamendu magikoa).

  • Banatzeko antsietatea.

  • Hildakoarekin bat egiteko desioa.

  • Somatizazioa (buruko / sabeleko mina, goserik ez, mina).

  • Ateraldi harrigarriak.

HAURREN DOLUA ESKOLAN

  • Familiaren ondoren, esparru garrantzitsuena.

  • Arreta arazoak.

  • Bakartzea, urduritasuna.

  • Bat-bateko negarra.

  • Hiperaktibitatea, haserrea.

  • Erlazionatzeko arazoak.

  • Agresibitatea.

ZEIN JARRERA IZANGO DUGU?

Lehenengo enpatia, nahiz eta jokaera arazoak egon ulertu behar dugu zergatik egiten duen. Mugak jarriko dizkiogu baina maitasunez.

NOLA HITZ EGIN HAURREI

  • Berri txarrak familiak emango ditu.

  • Sinesmenak: familiarenak; haurrari bere iritzia galdetu; gure iritzia (galdetzen badu).

  • Familiaren bertsioa errespetatu.

  • Gezurrik ez (ez dakit).

  • Haurrak uler dezakeena esango dugu (garapena).

  • Gertatu aurretik hitz egin (prebentiboaren garrantzia).

  • Kausa azaldu: oso oso oso gaixo/zaharra… (3 aldiz “oso” esan).

  • Kulpa kendu: pentsamendu magikoa.

  • Nork zainduko nau? 

  • Eufemismorik ez (amona HIL egin da, ez esan amona LO dago).

  • Gorputzeko guntziorik ez.

  • Hildakoaz hitz egiteko aukera eman, emozioak errespetatu.

  • Begien mailan, ukitu (onartzen du?).

  • Isiltasunak errespetatu.

  • Itzulezintasuna gogorarazi.

  • Gure emozioak ez ezkutatu (ereduak gara).

  • Behar dituen galderak egingo dizkigu → bera bideratuko du erritmoa.

  • Gu adi, haurraren atzetik.

  • Disponibilitatea adierazi.

ESKOLATIK ZER EGIN DAITEKE?

  • Ez gaude familiaren gainetik. 

  • Ez da testuinguru terapeutikoa. 

  • Jarraibide bateratua.

  • Irakasleari sostengua (aholkularia).

  • Sostengu emozionala.

  • Errutinak malgutasunarekin.

  • Tutorea: bere taldearen erreferentea.

  • Formazioa.

  • Haurraren itzulera prestatu.

  • Familiak: koordinazioa, sostengua.

HAURRAREN HERIOTZA

Mitoak

Nola bizi dute

  • Haurrak hiltzea ez da naturala.

  • Haurrak hiltzea ez da justua.

  • Haur batek ezin du heriotza jasan, ulertu.

  • Bakardadea (muros de silencio: no le dicen su situación actual ni lo mal que está realmente…).

  • Ingurukoen sostengua behar dute.

  • Onartu dezakete.

  • Hortaz hitz egin dezakete.

  • Gurasoak babestu nahi dituzte.

LANKETA PALIATIBOA

  • Eskolak berria emango du.

  • Familiarekin harremanetan jarri.

  • Erritualetara joan.

  • Ikasgelan zer esango dugun adostu.

  • Ikasgelan esan,tonua, giroa, gertutasuna, pixkanaka nola dauden galdetu, hitza eman.

  • Egoera azaltzeko, ipuina, bideoak…

  • Itzulera prestatu, marrazkiak, poemak… Haurrei hitza eman. 

IKASLEARI HARRERA

  • Harrera beroa baina agobiatu gabe.

  • Denen artean, marrazkiak eman.

  • Normaltasuna, errutinak (malgutasunarekin).

  • Ipuinak: komeni da? Emozioak piztu.

  • Aurrerago: galdetu ea nahi duen.

  • Disponibilitatea erakutsi.

  • Egunero une berezia berarekin.

  • Jarraipena: Haurra eta familia (eskolarekin koordinatuta).

HAZTEN DOAN HEINEAN BERE DOLUA ERE ALDATUZ JOANGO DA

Comentarios

Entradas populares de este blog

ACTIVIDAD 15, NARRATIVA DIGITAL (PARTE 2)

ACTIVIDAD 15, NARRATIVA DIGITAL (PARTE 2) A continuación, inserto la narrativa digital que el grupo de Loreak (mi grupo de trabajo modular) creó a través de Powtoon:

ÚLTIMA ACTIVIDAD: VIDEO DE DESPEDIDA Y REFLEXIÓN FINAL (PARTE 2)

ÚLTIMA ACTIVIDAD: VIDEO DE DESPEDIDA Y REFLEXIÓN FINAL (PARTE 2) VIDEO: GUIÓN DEL VIDEO: Este será mi último post en el Blog de la asignatura “Las Tecnologías de la Información y Comunicación en la Educación Infantil”.  Después de que la primera entrada en el Blog fuese a través de un video de bienvenida, creo que la mejor manera para despedirme es con otro video.  Este cuatrimestre ha estado lleno de aprendizajes, sin embargo, quiero limitarme a hablar del aprendizaje logrado en esta asignatura de la mano de Jose Miguel Correa. Aunque comenzamos con Orzuri Zabalo las clases teóricas, cuando estas acabaron seguimos las prácticas con Jose Miguel.  Para comenzar, hizo la presentación del trabajo modular que íbamos a realizar posteriormente sobre la diversidad. Poco después nos mostró cómo crear un Blog en la aplicación de Blogger, plataforma con la que íbamos a trabajar durante el resto del cuatrimestre. En este realizamos diferentes actividades y ejercicios.  Debo hablar de los puntos a

ÚLTIMA ACTIVIDAD: MEMORIA DE LA ASIGNATURA (PARTE 1)

ÚLTIMA ACTIVIDAD: MEMORIA DE LA ASIGNATURA (PARTE 1) Reflexión individual La relación que tengo en mi día a día con las TIC puedo clasificarla en dos ámbitos: el primero, referido a cuándo las utilizo y, el segundo, al uso que hago de ellas y a la manera en la que ese uso me afecta.  Respecto a cuándo las utilizo, hago uso de ellas en la Universidad y en mi tiempo libre. He de resaltar que hoy en día, para la buena marcha de los estudios universitarios, la implementación de las TIC no es una opción, es un dogma, pues la enseñanza superior y la impartición de grados universitarios tal y como las entendemos ahora no podrían concebirse sin ellas. Y esto es cierto no solo por la actual crisis sanitaria que ha generalizado que los trámites burocráticos se realicen a través de las TIC, sino también porque ya desde hace años prácticamente la totalidad de los trabajos que se presentan y de los documentos que se consultan implican el uso de las TIC. En mi tiempo libre, el uso que hago de las mi